• Traktujemy naszych Klientów tak jak sami chcielibyśmy być traktowani
  • Zarządzamy i administrujemy nieruchomościami
  • Zarządzamy najmem lokali

Osuszanie, odgrzybianie

24 października 2017, 16:23

Wilgoć utrzymująca się w budynkach niesie za sobą wymierne straty materialne na skutek procesów degradujących przegrody budowlane i mienie, a także zwiększa koszty ogrzewania i szkodzi zdrowiu.

Dlaczego woda jest groźna dla budynku?

Woda niszczy materiał budowlany. Zawilgocony, traci właściwości izolacyjne, co prowadzi do zwiększenia strat ciepła w budynku. Płyty gipsowo-kartonowe, tynki i podkłady gipsowe pod wpływem wilgoci zmniejszają wytrzymałość mechaniczną. Wraz z wodą wnikają w ścianę sole, które powodują powstawanie na jej powierzchni plam i wykwitów.

Woda inicjuje też korozję biologiczną – na zewnątrz zawilgoconego budynku mogą się pojawić mchy, porosty i glony, a w pomieszczeniach grzyby domowe, grzyby pleśniowe, bakterie i insekty.

Najpierw trafna diagnoza

Zawilgocenie przegród budowlanych w pomieszczeniach wynika z działania różnych czynników eksploatacyjnych i uwarunkowań naturalnych, np. zmian hydrogeologicznych (podwyższenia poziomu gruntu, wahania poziomu lustra wód powierzchniowych itp.), złej hydroizolacji lub jej uszkodzeń inicjujących kapilarne podciąganie wilgoci, kondensacji pary wodnej na wbudowanych w mury elementach instalacji c.o. lub wod-kan, a także wszelkich zaniedbań i błędów popełnionych przy remontach (np. wadliwie wykonanych izolacji cieplnych, uszkodzeń pokryć dachowych, braku odwodnienia, niesprawnego drenażu).

Zawilgocenia mogą też pochodzić z uszkodzeń instalacji wod-kan, braku należytej wentylacji, złego użytkowania pomieszczeń i wreszcie – źle wykonanych prac remontowych oraz czynników losowych: powodzi, gwałtownych opadów atmosferycznych (w szczególności podtopień) oraz awarii instalacji wodociągowych.

Na podstawie oględzin można szybko ustalić źródła wilgoci. Zacieki oraz ich natężenie wskazują newralgiczne punkty. Typowe wilgotne miejsca to partie szczytowe ścian w połączeniach z sufitami, strefy mostków termicznych, pomieszczenia „mokre” (kuchnie i łazienki), piwnice i pomieszczenia podziemne (np. parkingi i garaże). Na tej podstawie można bezbłędnie wskazać przyczyny i podjąć właściwe działania.

O dość znacznym stanie zaawansowania zawilgocenia świadczy korozja muru, objawiająca się murszejącymi i odpadającymi tynkami, kruszeniem zaprawy, pękaniem cegieł, wykwitami solnymi i zapachem stęchlizny.

Jak usunąć wilgoć?

Przy usuwaniu wilgoci z murów korzysta się z metod naturalnych bądź sztucznych – inwazyjnych i bezinwazyjnych.

Metody sztuczne są efektywniejsze od naturalnych, ze względu na szybsze tempo osuszania oraz jego skuteczność. Dzięki odtwarzaniu izolacji poziomej i odcięciu kapilarnej migracji wilgoci z podłoża wzwyż, umożliwiają jej sukcesywne odparowywanie, rozpoczynając procesy schnięcia od najwyżej położonych partii muru. W metodach inwazyjnych korzysta się głównie z technik mechanicznego podcinania murów oraz iniekcji.

Metody nieinwazyjne to przede wszystkim osuszanie gorącym powietrzem, a ponadto techniki absorpcyjne, kondensacyjne, elektroosmotyczne, mikrofalowe i promieniowanie elektromagnetyczne. Wybór i ocenę skuteczności każdej z nich powinni przeprowadzać specjaliści, ponieważ istotą powodzenia przedsięwzięcia zawsze pozostanie precyzyjny i staranny dobór optymalnego zakresu prac oraz sposobów osuszenia, izolacji przeciwwilgociowej i przeciwwodnej i renowacji.

Walka z pleśniami i zagrzybieniem

Zagrzybienie wewnątrz budynku to uciążliwy problem, zależny od stanu wilgotności i temperatury pomieszczenia, umiejscowienia tzw. punktu rosy w ścianie oraz tempa procesów wymiany powietrza.

Za rozwój grzybów i pleśni w pomieszczeniach mogą być odpowiedzialne m.in.: zbyt szczelne okna i drzwi, szczelne zabudowy wnęk, znaczna emisja pary wodnej spowodowana np. suszeniem prania, niedogrzewanie wnętrz, przemarzające ściany, brak wentylacji, w tym wszelkie ograniczenia dostępu powietrza do nadmiernie zawilgoconych pomieszczeń, a także strefy bezruchu powietrza, takie jak np. niewielkie przestrzenie między ścianami a stojącymi blisko nich szafami, przylegające do ścian kilimy, tapety, boazerie. Względna wilgotność powietrza poniżej 70% ogranicza możliwość rozwoju mykoflory, a powyżej 85% – wyraźnie jej sprzyja.

Grzyby pleśniowe (pleśń lub grzyby-pleśnie) najczęściej kolonizują powierzchnie tynków, tapet, powłok malarskich oraz pozostających w ich bliskim sąsiedztwie przedmiotów i mienia pochodzenia organicznego (np. ścianek mebli, ubrań, bibelotów, obrazów). Rozwijają się wszędzie tam, gdzie znajdą właściwy poziom wilgotności, odpowiednią temperaturę i pokarm organiczny (głównie osiadający się kurz, kondensujące tłuszcze, organiczne podłoża).

Ich rozwój wspomaga obecność plastikowych okien, superszczelnych drzwi, niezliczonych odmian organicznych farb, klejów i tapet. W odróżnieniu od grzybów domowych ich obecność mało szkodzi elementom konstrukcji budynku, w którym egzystują. Obie kategorie grzybów we wszystkich fazach rozwoju permanentnie uwalniają do atmosfery pomieszczeń toksyczne i kancerogenne zarodniki.

Grzyby domowe mogą w niedługim czasie doprowadzić do znacznych uszkodzeń elementów drewnianych i drewnopochodnych. Szczególnie łatwo porażają elementy drewniane. Przy dużej skali ich występowania w walce z nimi najczęściej konieczna jest ekspertyza mykologiczno-budowlana, sporządzona przez uprawionych inżynierów-mykologów. Określi ona rozmiar porażenia, zakres koniecznych napraw i sposób ich przeprowadzenia.

Usuwanie pleśni i zagrzybień

Po usunięciu przyczyn zawilgoceń należy ściśle stosować się do wszelkich zaleceń technologicznych, wynikających z ekspertyz mikologicznych, w tym – przestrzegać uwarunkowań stosowania preparatów biobójczych zapisanych na ich kartach technicznych. Prace powinny być wykonywane w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu. Prowadzenie takich prac winno mieć na względzie powstrzymanie rozprzestrzeniania się zarodników grzybów we wdychanym powietrzu. Ponieważ są to preparaty toksyczne, przy ich wykorzystaniu należy zachowywać odpowiednie wymogi bhp (stosowanie ochronnych okularów, rękawic, masek).