Jak często należy wymieniać piasek w piaskownicy? Kto jest zobowiązany do wykonywania takiego obowiązku? Główny Inspektor Sanitarny przypomniał przepisy, które obowiązują w tym zakresie.

Piaskownice to tzw. obiekty małej architektury służące rekreacji codziennej, o których mowa w art. 3 pkt 4 lit. c ustawy - Prawo budowlane. W świetle przepisów tej ustawy odpowiedzialność za utrzymywanie obiektów budowlanych (również obiektów małej architektury) w należytym stanie technicznym i estetycznym w sposób niedopuszczający do nadmiernego pogorszenia ich właściwości użytkowych i sprawności technicznej, ponosi ich właściciel lub zarządca. Ma on obowiązek poddawać takie obiekty okresowej kontroli przynajmniej raz na pięć lat.

Na właścicielu, posiadaczu lub zarządzającym nieruchomością spoczywa także obowiązek utrzymywania posesji w należytym stanie higieniczno-sanitarnym w celu zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r. poz. 151 ze zm.). Chodzi zwłaszcza o prawidłową gospodarkę odpadami i ściekami, zwalczanie gryzoni, insektów i szkodników, usuwanie odchodów zwierząt i padłych zwierząt z nieruchomości.

To nie wszystkie przepisy, które trzeba brać pod uwagę.  Piaskownice, jak wszystkie urządzenia zamontowane na placu zabaw, muszą spełniać wymagania przepisów ustawy z  12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. z 2016 r. poz. 2047, ze zm.), implementującej dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz. Urz. UE. L 2002 Nr 11, str. 4). Stosowane normy europejskie dla placów zabaw to: EN 1176 oraz EN 1177 (ich polskie wersje oznaczone są: PN-EN 1176 dla urządzeń na placach zabaw oraz PN-EN 1177 dla nawierzchni).

Główny Inspektor Sanitarny informuje, że właściciele publicznych placów zabaw, czyli m.in. urzędy miast, gmin, szkoły, przedszkola, a także spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe, powinni nabywać wyłącznie urządzenia zgodne z przywołaną powyżej normą PN-EN 1176 (zgodność potwierdzona certyfikatem lub deklaracją zgodności) oraz zabezpieczać piaskownice przed zanieczyszczeniem.

- Stałe zabezpieczanie piaskownic poprzez np. ogradzanie terenów zabaw lub piaskownic, zasłanianie piaskownicy na noc i w innych okresach jej nieużytkowania, ma przede wszystkim służyć niedopuszczeniu do zanieczyszczenia piaskownicy i piasku przez psy, koty, ptaki oraz inne zwierzęta, a także chronić przed innymi zagrożeniami mogącymi pogorszyć stan sanitarny piasku - wyjaśnia GIS.

Dodaje, że w celu zabezpieczenia dziecka przed odzwierzęcymi chorobami pasożytniczymi (tasiemczyca, glistnica, toksokaroza) rodzice oraz wychowawcy przedszkolni powinni zwracać uwagę na to, aby dzieci nie wchodziły do piaskownicy z cukierkami i gumami do żucia, nie jadły podczas zabawy w piaskownicach, a po opuszczeniu piaskownicy dokładnie myły ręce i twarz.

Według GIS wymiana piasku w piaskownicach konieczna jest co najmniej przed oraz w trakcie sezonu letniego, a także każdorazowo po stwierdzeniu w nim obecności widocznych zanieczyszczeń (odpadów, odchodów zwierzęcych i innych) stwarzających zagrożenie dla zdrowia ludzi, szczególnie dzieci, z uwagi na ich słabo rozwinięty układ odpornościowy. Chodzi o zminimalizowanie zagrożenia chorobami pasożytniczymi, odzwierzęcymi, zakaźnymi.

Państwowa Inspekcja Sanitarna w ramach sprawowania nadzoru sanitarnego kontroluje piaskownice zarówno ogólnodostępne w przestrzeni publicznej (w parkach, ogródkach jordanowskich, na osiedlowych placach zabaw), jak również na terenach przedszkoli, żłobków i innych form opieki nad dziećmi. Przedmiotem kontroli sanitarnej jest stan sanitarno-techniczny piaskownic, a także czystość piasku sprawdzana pod kątem obecności widocznych zanieczyszczeń oraz bakterii i jaj pasożytów, stanowiących zagrożenie dla zdrowia dzieci.

Brudny piasek to groźne zarazki

Jak wskazuje GIS, pasożyty z zanieczyszczonych piaskownic mogą wywołać groźne choroby – toksoplazmozę, którą można się zarazić przez kontakt z odchodami kota, i toksokarozę, którą wywołuje glista psia, znajdująca się w psich odchodach. Toksokarozę leczy się wyłącznie w szpitalu, przy czym choroba ta niesie ze sobą ryzyko groźnych powikłań. W zanieczyszczonym piasku mogą też występować m.in. bakterie z grupy coli mogące wywołać nawet posocznicę (czyli sepsę) oraz bakterie salmonelli powodujące poważne zatrucia pokarmowe. 

- Systematyczna wymiana piasku w piaskownicach użytkowanych m.in. przez przedszkola publiczne, przy jednoczesnym stosowaniu fizycznych barier chroniących przed dostępem zwierząt oraz innymi zagrożeniami mogącymi pogorszyć stan sanitarny piasku stanowi najskuteczniejszą metodę utrzymywania jego czystości oraz minimalizuje zagrożenia jakie mogą być związane z jego zanieczyszczeniem - podkreśla GIS.

Źródło: www.rp.pl