Co do zasady, przyjmuje się, że monitoring wizyjny jest inwazyjną formą przetwarzania danych osobowych i jako taki powinien podlegać szczególnej weryfikacji przez administratora potrzeby jego stosowania oraz konieczności zabezpieczenia.

Nie zawsze monitoring wizyjny wiąże się jednak z przetwarzaniem danych osobowych. Rozporządzenie RODO i krajowe przepisy szczególne stosuje się zatem jedynie do monitoringu, jeśli jest on wykorzystywany w celu przetwarzania danych osobowych. Jeżeli monitoring służy jedynie do podglądu danego miejsca, a nagranie nie jest zachowywane na twardym dysku komputera czy innym nośniku, to wówczas trudno mówić o przetwarzaniu danych osobowych. Z danymi osobowymi mamy zaś z całą pewnością do czynienia wówczas, gdy obraz z kamer zawiera wizerunki osób i jest utrwalony w systemie monitoringu na nośnikach danych. 

W zakresie dopuszczalności zainstalowania monitoringu np. prywatnej posesji zważyć zaś należy uwagę na istniejące w tym zakresie ograniczenia. Jak wyjaśnia się to bowiem w doktrynie, osoby prywatne mogą prowadzić monitoring jedynie na podstawie tzw. „uzasadnionego interesu” (art. 6 ust. 1 lit. f RODO). Jednakże, by taki monitoring był zgodny z prawem, podmiot, który z niego korzysta, musi realizować obowiązki i ograniczenia wynikające z RODO.

W odniesieniu do monitoringu wizyjnego zamontowanego przez osoby prywatne, nie można też tracić z pola widzenia okoliczności, iż przepisy RODO nie znajdują zastosowania do przetwarzania danych wyłącznie w celach osobistych lub domowych. Wyjątek ten jest jednak dość restrykcyjnie interpretowany. Przykładowo, Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że ogrodowa kamera obejmująca – poza obszarem prywatnej posesji - również fragment chodnika, wykracza poza cel osobisty i jej właściciel musi przestrzegać przepisów o ochronie danych.

Zwrócić należy przy tym uwagę, iż monitoring montowany przez osoby prywatne nie może również naruszać prywatności sąsiadów i osób postronnych, która chroniona jest tak przepisami art. 23 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U z 2019 r., poz. 1145 ze zm.), jak też Konstytucji RP. Ochronie podlega również prawo do wizerunku.

O ile zaś w przypadku monitoringu wizyjnego domu jednorodzinnego nie ma co do zasady większych przeszkód by ustawić kamery tak, by monitorowały wyłącznie nasz teren prywatny, to już problemem może być montaż kamery nad drzwiami mieszkania zlokalizowanego np. w budynku mieszkalnym wielorodzinnym. Montaż prywatnego monitoringu w takim przypadku będzie więc wykluczony, jeżeli wykracza poza cel osobisty lub domowy, a zarazem służy do monitorowania otoczenia bez tzw. „uzasadnionego interesu” podmiotu, który go zamontował, np. z ciekawości i obserwowania, co dzieje się na obserwowanym terenie.

Podjęcie z kolei działań zmierzających do wyegzekwowania roszczeń przysługujących podmiotom, których prawa zostały naruszone w związku z utrwalaniem ich wizerunku w sposób nieuprawniony przez podmioty trzecie regulują właściwe przepisy. Nie sposób jednak mówić o istnieniu naruszenia w sytuacji, gdy choć doszło do montażu samych urządzeń służących do monitoringu wizyjnego oznaczonego obszaru, to jednakże urządzenia te nie są wykorzystywane do tego celu, np. z tej przyczyny, że pozostają niepodłączone, lub też zostały w sposób widoczny zasłonięte w sposób uniemożliwiający rejestrację obrazu.

Źródło: www.daradcazarzadcy.pl